Lifecoaching voor wie is dat nu eigenlijk?
Bijgewerkt op: 17 jan. 2022
Lifecoaching, je hoort het meer en meer, maar wat is dat nu eigenlijk? En zou dit iets voor mij zijn?
Wat is nu eigenlijk een lifecoach en waarom zou ik er naartoe gaan?
Eerst én vooral, een lifecoach is geen psycholoog of therapeut. Een lifecoach is een coach, iemand die naast je staat, die naar je verhaal en zorgen luistert, die net als jou 'mens' is en dus mogelijks ook een eigen rugzakje te dragen heeft. Iemand die je helpt om nieuwe of andere inzichten te krijgen, die je een spiegel voorhoudt, die je helpt om je eigen veerkracht terug te vinden, mocht je dat even kwijt zijn. Want jij bént veerkrachtig!! Jij hébt de nodige draagkracht. Een luisterend oor, erkenning voor je zorgen, een supporter naast je én dat duwtje in je rug en hóp, jij bent terug vertrokken! Jij voelt je energie en draagkracht zo terugkomen!
Voorbeelden waarom mensen naar een lifecoach gaan:
je zit in een scheiding en weet het even allemaal niet meer. Zoveel te regelen en een rollercoaster aan emoties jagen door je hoofd en lichaam;
je hebt je kindjes in co-ouderschap bij je: de week met hen loop je de benen onder je lijf vandaan en de week zonder hen voel je je verloren, leeg...;
je gaat na je zwangerschapsrust terug aan het werk, maar voelt je enorm schuldig naar je baby'tje, je zou meer tijd met hem/haar willen. Op het werk stel je dan vast dat het allemaal niet meer zo vlot gaat: je geheugen lijkt niet meer te werken als je gewoon was, je valt vaker uit omdat je kindje ziek is, je nachtjes zijn kort(er) waardoor je je door de dagen heen lijkt te sleuren én ondertussen stapelt het werk zich verder op...;
je hebt zoveel aan je hoofd dat je precies op automatische piloot lijkt te leven. Je vergeet belangrijke afspraken of betalingen, je hebt geen tijd meer voor dat telefoontje naar een vriendin en bent al in weken niet meer aan je hobby of sport toegekomen;
je hebt best wel wat zorgen om je hoofd, maar wil die éne leuke avond met vrienden of familie niet 'verzwaren' met jouw problemen. Of je minimaliseert je eigen zorgen, want "mijn problemen zijn écht zo erg niet hoor: ik ben niet ziek, ik heb een goeie job, een tof lief een leuk huis... nee nee, ik mag niet klagen!" en dan blijf je met dat zware gevoel alleen zitten... ;
je piekert veel: "Wat denken anderen van mij? Had ik misschien niet beter zo of zo gereageerd? Breng ik wel genoeg 'leuke' tijd met mijn kinderen door? Zou ik niet meer dit of dat moeten doen? ..."(de voorbeelden kunnen eindeloos zijn). Weet je graag wat je aan deze piekergedachten kan doen, lees dan zeker ook mijn blog over piekeren - I think I think too much....
je hebt net een burnout doorgemaakt en kan wel wat tips gebruiken. Wat met die vermoeidheid? Hoe voorkom je dat je terug in een burnout terecht komt? Je geheugen wil maar niet meewerken, je staart uren naar die tekst maar geen enkel woord dringt tot je door, laat staan de essentie van de tekst,...;
je worstelt met je zelfvertrouwen.
je hebt de laatste tijd best veel fysieke klachten, vb nek-, rug- en/of schouderklachten, hoofdpijn, meer migraineaanvallen, problemen met je spijsvertering, wazig zicht, oorsuizingen, zweetaanvallen,... zonder echt een aantoonbare reden.
...zoveel redenen. Mijn mama zei altijd "ieder huisje heeft zijn kruisje" en zo is dat! Iedereen draagt zijn of haar zorgen. Maar niemand zou ze alleen moeten dragen Laat mij er zijn voor je, als het even te veel voor je wordt! Laat me gerust weten waar ik je mee kan helpen.